Oto kilka odmienności.
1. Rozwód świecki prowadzi do rozwiązania cywilnego związku małżeńskiego, co następuje z chwilą uprawomocnienia się rozstrzygnięcia w tym przedmiocie. Nie kwestionuje się tego, że małżeństwo istniało. Potwierdza to m.in. późniejszy stan cywilny stron – rozwódki czy rozwodnika.
W przypadku procedury kościelnej, bada się, czy w chwili wejścia w związek małżeński istniała przyczyna (tzw. tytuł), uniemożliwiająca dokonanie tego w sposób wiążący. Jeśli uda się wykazać, iż wobec jednej lub obu stron zachodziła taka przesłanka, uznaje się, że – w świetle prawa kanonicznego – małżeństwo jest nieważne.
2. Sprawa o rozwód toczy się przed sądami powszechnymi – sądem okręgowym w I instancji oraz sądem apelacyjnym w II instancji.
Procedury o stwierdzenie nieważności małżeństwa prowadzą sądy kościelne, np. Gdański Trybunał Metropolitalny.
3. Przedmiotem postępowania w toku cywilnego procesu o rozwód jest przede wszystkim przebieg małżeństwa stron oraz ustalenie przyczyn zupełnego i trwałego rozkładu ich pożycia.
Podczas procedury stwierdzenia nieważności, zasadnicze znaczenie ma natomiast stan z momentu zawierania małżeństwa. Nie oznacza to oczywiście, iż kwestie dotyczące pozostałych etapów związku nie mają znaczenia. Ustala się je jednak dla uzyskania pełnego obrazu sytuacji.
Wyświetl ten post na Instagramie
